​അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പ്: ഇലക്ടറൽ കോളജ് എന്ന സങ്കീർണ്ണ സമ്പ്രദായം

വാഷിംഗ്ടൺ: ഡോണൾഡ് ട്രംപോ അതോ കമല ഹാരിസോ, ലോകം ഉറ്റുനോക്കുകയാണ് അമേരിക്കയുടെ അമരത്ത് ആരാകുമെത്തുകയെന്നത്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സങ്കീർണ്ണമായ ജനാധിപത്യ പ്രക്രിയകളിൽ ഒന്നാണ് അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പ് സമ്പ്രദായം. സാധാരണ ജനങ്ങൾ നേരിട്ട് പ്രസിഡന്റിനെ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിനു പകരം, ഇലക്ടറൽ കോളജ് എന്ന സംവിധാനത്തിലൂടെയാണ് അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്. ഇലക്ടറൽ കോളജിൽ ആകെ 538 വോട്ടുകളാണുള്ളത്. ഈ സംഖ്യ നിർണയിച്ചിരിക്കുന്നത് യുഎസ് കോൺഗ്രസിലെ ആകെ അംഗങ്ങളുടെ എണ്ണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്. പ്രതിനിധിസഭയിലെ 435 അംഗങ്ങൾ, സെനറ്റിലെ 100 അംഗങ്ങൾ, കൂടാതെ ഡിസ്ട്രിക്ട് ഓഫ് കൊളംബിയക്ക് നൽകിയിരിക്കുന്ന മൂന്ന് വോട്ടുകളും ചേർന്നാണ് ഈ 538 എന്ന സംഖ്യ രൂപപ്പെടുന്നത്.

സാധാരണ വോട്ടർമാർ പ്രസിഡന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ബാലറ്റ് പേപ്പറിൽ കാണുന്നത് പ്രസിഡന്റ്, വൈസ് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനാർത്ഥികളുടെ പേരുകൾ മാത്രമാണ്. ഇലക്ടർമാരുടെ പേരുകൾ ബാലറ്റിൽ ഉണ്ടാകില്ല. എന്നാൽ വോട്ടർമാർ ഒരു പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് വോട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ, യഥാർത്ഥത്തിൽ ആ സ്ഥാനാർത്ഥിയുടെ പാർട്ടി നിയോഗിച്ച ഇലക്ടർമാർക്കാണ് വോട്ട് ചെയ്യുന്നത്. സാങ്കേതികമായി പറഞ്ഞാൽ 270 ഇലക്ടറൽ കോളജ് അംഗങ്ങളുടെ വോട്ട് ഉറപ്പാക്കുന്ന സ്ഥാനാർഥിയാണ് അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ആയി മാറുന്നത്

ഓരോ സംസ്ഥാനത്തിനും അവരുടെ ജനസംഖ്യയ്ക്ക് ആനുപാതികമായി ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകൾ ലഭിക്കും. ഏറ്റവും കൂടുതൽ ജനസംഖ്യയുള്ള കാലിഫോർണിയക്ക് 55 വോട്ടുകളാണുള്ളത്. ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ ജനസംഖ്യയുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് വോട്ടുകൾ വീതം ലഭിക്കുന്നു. ഓരോ സംസ്ഥാനത്തെയും രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾ അവരുടെ ഇലക്ടർമാരെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ഇവർ പൊതുവെ പാർട്ടി പ്രവർത്തകരോ നേതാക്കളോ ആയിരിക്കും.

വിന്നർ-ടേക്ക്-ഓൾ സമ്പ്രദായത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകൾ

മിക്ക സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ‘വിന്നർ-ടേക്ക്-ഓൾ’ എന്ന സമ്പ്രദായമാണ് നിലവിലുള്ളത്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഫ്ലോറിഡ സംസ്ഥാനത്തിന് 29 ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകളാണുള്ളത്. ഒരു സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 51 ശതമാനം ജനകീയ വോട്ട് ലഭിച്ചാലും, മറ്റൊരു സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 49 ശതമാനം ലഭിച്ചാലും, വിജയിക്കുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 29 ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകളും ലഭിക്കും. രണ്ടാം സ്ഥാനക്കാരന് ഒരു വോട്ടും ലഭിക്കില്ല. 2020 ലെ ​തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ടെക്സസ് സംസ്ഥാനത്തിൽ റിപ്പബ്ലിക്കൻ സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 52.1% വോട്ടുകൾ ലഭിച്ചപ്പോൾ ഡെമോക്രാറ്റിക് സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 46.5% വോട്ടുകൾ ലഭിച്ചു. എന്നാൽ ടെക്സസിന്റെ 38 ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകളും റിപ്പബ്ലിക്കൻ സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് ലഭിച്ചു.

പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം: നെബ്രാസ്കയും മെയ്നും

എന്നാൽ നെബ്രാസ്ക, മെയ്ൻ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങൾ മാത്രം വ്യത്യസ്തമായ പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം പിന്തുടരുന്നു. ഈ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ കോൺഗ്രസ് ജില്ലകൾ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകൾ വിതരണം ചെയ്യുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, നെബ്രാസ്കയ്ക്ക് അഞ്ച് ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകളാണുള്ളത്. ഇതിൽ രണ്ട് വോട്ടുകൾ (സെനറ്റ് സീറ്റുകൾക്ക് അനുസൃതമായി) സംസ്ഥാന തലത്തിൽ ജനകീയ വോട്ടിൽ വിജയിക്കുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് ലഭിക്കും. ബാക്കി മൂന്ന് വോട്ടുകൾ മൂന്ന് കോൺഗ്രസ് ജില്ലകളിലെ വിജയികൾക്ക് വീതം ലഭിക്കും. 2020-ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ നെബ്രാസ്കയിൽ നാല് ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകൾ റിപ്പബ്ലിക്കൻ സ്ഥാനാർത്ഥിക്കും, ഒരു വോട്ട് ഡെമോക്രാറ്റിക് സ്ഥാനാർത്ഥിക്കും ലഭിച്ചു.

പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായത്തിനെതിരെ രാഷ്ട്രീയ എതിർപ്പ്

പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം കൂടുതൽ ജനാധിപത്യപരമാണെന്ന് തോന്നാമെങ്കിലും, രണ്ട് പ്രധാന പാർട്ടികളും - ഡെമോക്രാറ്റുകളും റിപ്പബ്ലിക്കൻമാരും - ഈ മാറ്റത്തെ എതിർക്കുന്നു. ഇതിന് പിന്നിൽ നിരവധി രാഷ്ട്രീയ കാരണങ്ങളുണ്ട്. ഡെമോക്രാറ്റുകൾ കാലിഫോർണിയ, ന്യൂയോർക്ക് പോലുള്ള വലിയ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ വിന്നർ-ടേക്ക്-ഓൾ സമ്പ്രദായം മൂലം നേട്ടമുണ്ടാക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന് കാലിഫോർണിയയിൽ റിപ്പബ്ലിക്കൻ സ്ഥാനാർത്ഥിക്ക് 30-35 ശതമാനം വോട്ടുകൾ ലഭിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും നിലവിലെ സമ്പ്രദായത്തിൽ അവർക്ക് ഒരു ഇലക്ടറൽ വോട്ടും ലഭിക്കുന്നില്ല. പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം വന്നാൽ കാലിഫോർണിയയിലെ 55 വോട്ടുകളിൽ 15-20 എണ്ണം റിപ്പബ്ലിക്കൻമാർക്ക് ലഭിക്കും.

അതേസമയം, റിപ്പബ്ലിക്കൻമാർ ടെക്സസ്, ടെനസി പോലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ സമാന നേട്ടം കൊയ്യുന്നു. ടെക്സസിൽ ഡെമോക്രാറ്റുകൾക്ക് 45 ശതമാനത്തോളം വോട്ട് ലഭിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും 38 ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകളും റിപ്പബ്ലിക്കൻമാർക്ക് പോകുന്നു. രണ്ട് പാർട്ടികളും തങ്ങളുടെ ശക്തികേന്ദ്രങ്ങളിൽ നിലവിലുള്ള മേൽക്കൈ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന ഭയത്താൽ മാറ്റത്തെ എതിർക്കുന്നു.കൂടാതെ, പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം സ്വീകരിച്ചാൽ: ചെറിയ പാർട്ടികൾക്കും മൂന്നാം കക്ഷികൾക്കും കൂടുതൽ അവസരം ലഭിക്കും. ഇത് നിർണായക വോട്ടെടുപ്പുകളിൽ ഡെഡ്‌ലോക്കിലേക്ക് നയിക്കാം

തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരണ തന്ത്രങ്ങൾ പൂർണമായും മാറ്റേണ്ടി വരും. പാർട്ടികൾക്ക് നിലവിലുള്ള വോട്ടർ ബേസ് നഷ്ടപ്പെടാനുള്ള സാധ്യതയുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ, കൂടുതൽ ജനാധിപത്യപരമായ ഈ സമ്പ്രദായം നടപ്പാക്കാൻ രണ്ട് പ്രധാന പാർട്ടികളും താൽപര്യം കാണിക്കുന്നില്ല. സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് സ്വന്തം നിലയ്ക്ക് ഈ മാറ്റം വരുത്താമെങ്കിലും, രാഷ്ട്രീയ താൽപര്യങ്ങൾ കാരണം അത് സംഭവിക്കാനുള്ള സാധ്യത വിദൂരമാണ്.ഈ രണ്ട് സമ്പ്രദായങ്ങളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം പലപ്പോഴും തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലത്തെ സ്വാധീനിക്കാറുണ്ട്. വിന്നർ-ടേക്ക്-ഓൾ സമ്പ്രദായം വലിയ സംസ്ഥാനങ്ങളെ നിർണായക സ്വിങ് സ്റ്റേറ്റുകളാക്കി മാറ്റുമ്പോൾ, പ്രൊപ്പോർഷണൽ സമ്പ്രദായം കൂടുതൽ ജനാധിപത്യപരമാണെന്ന് വാദിക്കപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ ഭൂരിപക്ഷം സംസ്ഥാനങ്ങളും ഇപ്പോഴും പരമ്പരാഗത വിന്നർ-ടേക്ക്-ഓൾ സമ്പ്രദായം തുടരുകയാണ്.

ഡെഡ്‌ലോക്ക് സാധ്യതയും പരിഹാരവും

ഒരു സ്ഥാനാർത്ഥിക്കും വ്യക്തമായ 270 ഇലക്ടറൽ കോളജ് വോട്ടുകൾ നേടാൻ കഴിയാത്ത സാഹചര്യത്തിൽ ഡെഡ്‌ലോക്ക് ഉണ്ടാകാം. ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ, യുഎസ് ഹൗസ് ഓഫ് റെപ്രസെന്റേറ്റീവ്സ് ആണ് പ്രസിഡന്റിനെ തെരഞ്ഞെടുക്കുക. ഇവിടെ ഓരോ സംസ്ഥാനത്തിനും ഒരു വോട്ട് വീതമാണുള്ളത്. അമ്പത് വോട്ടുകളിൽ കുറഞ്ഞത് 26 എണ്ണം നേടുന്ന സ്ഥാനാർത്ഥി പ്രസിഡന്റായി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടും. അതേസമയം, സെനറ്റ് വൈസ് പ്രസിഡന്റിനെ തെരഞ്ഞെടുക്കും. ഇങ്ങനെ തെരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകാവുന്ന ഒരു രസകരമായ സാഹചര്യം പ്രസിഡന്റും വൈസ് പ്രസിഡന്റും ഒരേ പാർട്ടിക്കാരായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല എന്നതാണ്.

അമേരിക്കൻ ചരിത്രത്തിൽ നിരവധി തവണ ഡെഡ്‌ലോക്ക് സാഹചര്യം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. 1800-ൽ തോമസ് ജെഫേഴ്സണും ആരൺ ബർറും തമ്മിൽ, 1824-ൽ ജോൺ ക്വിൻസി ആഡംസും ആൻഡ്രൂ ജാക്സണും തമ്മിൽ, 1876-ൽ റുഥർഫോർഡ് ബി. ഹെയ്സും സാമുവൽ ടിൽഡനും തമ്മിൽ, 2000-ൽ ജോർജ് ഡബ്ല്യു. ബുഷും അൽ ഗോറും തമ്മിലും നടന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ ഇതിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്.

ഡെഡ്‌ലോക്ക് സംഭവിച്ച ചില ചരിത്രപരമായ സംഭവങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങൾ:

1800-ൽ, തോമസ് ജെഫേഴ്സണും ആരൺ ബറും തമ്മിലുള്ള മത്സരത്തിൽ ഇലക്ടറൽ കോളജ് വോട്ടുകൾ 73 വീതമായി തുല്യമായി ലഭിച്ചു. അന്നത്തെ നിയമപ്രകാരം രണ്ടാമത്തെ സ്ഥാനാർഥി സ്വയമേ വൈസ് പ്രസിഡന്റാകുമായിരുന്നതിനാൽ ഒരു ഡെഡ്‌ലോക്ക് സൃഷ്ടിച്ചു. വോട്ടെടുപ്പ് ഹൗസ് ഓഫ് റെപ്രസെന്റേറ്റീവ്സിലേക്ക് മാറ്റി, 36 വോട്ടെടുപ്പുകൾക്കൊടുവിൽ ജെഫേഴ്സൺ വിജയം നേടുകയുമായിരുന്നു. ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാനായി പിന്നീട് 12-ാം ഭേദഗതി പാസാക്കി, പ്രസിഡന്റിനെയും വൈസ് പ്രസിഡന്റിനെയും വേർതിരിച്ച് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന രീതിക്ക് വഴിയൊരുക്കി.

1824-ൽ, ആൻഡ്രൂ ജാക്സൺ, ജോൺ ക്വിൻസി ആഡംസ്, വില്ല്യം ക്രോഫോർഡ്, ഹെൻറി ക്ലേ എന്നിങ്ങനെ നാലുപേർ മത്സരിച്ച തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ആൻഡ്രൂ ജാക്സണിന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ജനപ്രിയ വോട്ടുകളും ഇലക്ടറൽ കോളേജ് വോട്ടുകളും ലഭിച്ചെങ്കിലും, തെരഞ്ഞെടുപ്പ് വിജയിക്കാൻ ആവശ്യമായ ഭൂരിപക്ഷം നേടാനായില്ല. തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഹൗസ് ഓഫ് റെപ്രസെന്റേറ്റീവ്സിലേക്ക് മാറി. സ്പീക്കർ ആയിരുന്ന ഹെൻറി ക്ലേ തന്റെ പിന്തുണ ആഡംസിന് നൽകി, ഇതുവഴി ജോൺ ക്വിൻസി ആഡംസ് പ്രസിഡന്റായി ​തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.

1876-ൽ റുഥർഫോർഡ് ബി. ഹെയ്സും സാമുവൽ ടിൽഡനും തമ്മിൽ നടന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അമേരിക്കൻ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വിവാദപൂർണ്ണമായതായിരുന്നു. ടിൽഡൻ ജനപ്രിയ വോട്ടുകളിൽ മുന്നിൽ നിന്നെങ്കിലും, വിജയത്തിനാവശ്യമായ 185 ഇലക്ടറൽ വോട്ടുകൾ നേടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇതേത്തുടർന്ന് ഒരു ബിപാർട്ടിസൻ കമ്മീഷൻ നിയമിക്കുകയും, ഏറെ ചർച്ചകളുടെയും ധാരണകളുടെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ കൊമ്പ്രോമൈസ് ഓഫ് 1877 (Compromise of 1877) എന്ന കരാറിന്റെ ഭാഗമായി ഹെയ്സിന് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം നൽകുകയും ചെയ്തു.

2000-ൽ ജോർജ് ഡബ്ല്യു. ബുഷും അൽ ഗോറും തമ്മിലുള്ള മത്സരത്തിൽ ഫ്ലോറിഡയിലെ വോട്ടെണ്ണലിൽ ഉണ്ടായ വിവാദം ഒരു മാസം നീണ്ടുനിന്നുപോയി. ഈ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഫ്ലോറിഡയിലെ ഫലം നിർണായകമായിരുന്നു, ഒടുവിൽ അമേരിക്കൻ സുപ്രീം കോടതി വിധിയോടെ ബുഷ് വിജയിയായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു.1800, 1824 എന്നീ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ മാത്രം ഇലക്ടറൽ കോളജിൽ ഡെഡ്‌ലോക്ക് ഉണ്ടാകുകയും ഹൗസ് ഓഫ് റെപ്രസെന്റേറ്റീവ്സിന് പ്രസിഡന്റിനെ തെരഞ്ഞെടുക്കാൻ ഇടയാക്കുകയും ചെയ്തു. 1876, 2000 തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ വളരെ വിവാദപരമായിരുന്നെങ്കിലും, അവസാന തീരുമാനത്തിനായി ഹൗസിന്റെ ഇടപെടലിനെ ആവശ്യമില്ലാതെയായിരുന്നു. ഈ സങ്കീർണ്ണമായ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് സമ്പ്രദായം പലപ്പോഴും വിമർശനങ്ങൾക്ക് വിധേയമാകാറുണ്ട്. എന്നാൽ അമേരിക്കൻ ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാന ഘടകമായതിനാൽ ഇതിൽ മാറ്റം വരുത്തണമെങ്കിൽ ഭരണഘടനാ ഭേദഗതി ആവശ്യമാണ്.