രാഹുൽ ഗാന്ധിയുടെ യാത്ര നേടിയതെന്ത് ?

52-ാം വയസിൽ ഭാരത് ജോഡോ യാത്രക്കായി രണ്ടായിരം മൈൽ നടന്ന രാഹുൽ ഗാന്ധി തന്റെ ശാരീരിക ക്ഷമത തെളിയിച്ചു. തമിഴ്നാട് സന്ദർശന വേളയിൽ സംശയത്തിനതീതമായി അദ്ദേഹം ഇത് സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു. സെന്റ് ജോസഫ്സ് ഹയർ സെക്കൻഡറി സ്കൂളിലെ പുരോഹിതരും അധ്യാപകരും തങ്ങളുടെ ചാമ്പ്യൻ അത്ലറ്റിനെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള പുഷ്അപ്പുകളിൽ ഗാന്ധി മറികടക്കുന്നത് കണ്ടു. ഇതിനകം ഏകദേശം 2,000 മൈലുകൾ നടന്നിട്ടുള്ള അദ്ദേഹത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, എല്ലാ ദിവസവും 15 മൈൽ ദൂരത്തിലും ഒരു റൗണ്ട് കൈയടി അർഹിക്കുന്നു.

അസാധാരണമായ സ്റ്റാമിനയും ഫിറ്റ്നസും ഉപയോഗിച്ച് രാഹുൽ ഗാന്ധി കന്യാകുമാരി മുതൽ കശ്മീർ വരെയുള്ള യാത്രയ്ക്ക് തുടക്കമിട്ടു. ഇതിലൂടെ അദ്ദേഹം ദേശീയ മാനസികാവസ്ഥയെ മാറ്റിമറിക്കാനുള്ള കഴിവ് ആർജ്ജിച്ചു. ഈ മോശപ്പെട്ട ദേശീയ മാനസികാവസ്ഥ മാറ്റേണ്ടത് കാലത്തിന്റെ ആവശ്യകതയാണ്. അതാണ് അദ്ദേഹത്തിന് ചുറ്റും കോട്ടം കൂടുന്നവർ തിരിച്ചറിയേണ്ട നിർണായക കാര്യം. തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ആസ്തിയായി വിപണനം ചെയ്താൽ ഈ യാത്ര തകരും. സന്ദേഹിച്ചവർ പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും അപ്പുറമാണ് ഈ യാത്ര കൈവരിച്ചത്. അവരുടെ സന്ദേഹം തെറ്റാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ ഈ വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നു. ശ്വാസം മുട്ടുന്ന ഒരു രാജ്യം അത്തരം ചില സംഭവങ്ങൾക്കായി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.

വിരോധാഭാസമെന്നു പറയട്ടെ, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന വിദ്വേഷ സംസ്കാരമുള്ള ബി.ജെ.പിയുടെ അജയ്യതയാണ് "ഭാരത് ജോഡോ" യാത്രയ്ക്ക് ഒരു മുതൽക്കൂട്ടായി മാറുന്നത്. ഹിന്ദുത്വവും വിദ്വേഷവും ജാഥയ്ക്ക് വ്യക്തമായ പശ്ചാത്തലം നൽകുന്നു. വിദ്വേഷത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം കുറച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ശ്വാസം മുട്ടിച്ച വികാരങ്ങൾ സ്നേഹത്തിന്റെയും ഒത്തൊരുമയുടെയും ഒരു പ്ലാറ്റ്ഫോമിൽ ഒരു പ്രസ്ഥാനമായി മാറാൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നില്ല. ഇതിനെ ഒരു പ്രസ്ഥാനമായി ഇനിയും തരംതിരിക്കാനാവില്ല. പക്ഷേ കോണ്ഗ്രസ് പാര്ട്ടിയുടെയും യാത്രയുടെയും കാര്യങ്ങൾ വെവ്വേറെ സൂക്ഷിക്കാൻ രാഹുലിന് കഴിയുമെങ്കിൽ അതിനു സാധിക്കും. ഒന്ന് മറ്റേതിനെ സ്വാധീനിക്കും. എന്നാൽ, ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനായി ഉണ്ടാക്കിയതല്ല.

മല്ലികാർജുൻ ഖാർഗെയുടെ കീഴിൽ ക്രമപ്പെടുത്തിയ ഒരു പാർട്ടി ശ്രേണിയുണ്ട്. യാത്രയിലൂടെ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദേശീയ മാനസികാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് സാധ്യമായ എല്ലാ നേട്ടങ്ങളും പുറത്തെടുക്കുക എന്നത് അവരുടെ ജോലിയായിരിക്കണം.

രാഹുലിന്റെ മനസ്സിൽ അലയടിക്കുന്ന ചിന്തകളെക്കുറിച്ചുള്ള സൂചനകൾ വളരെ നേരത്തെ മുതൽ നമുക്ക് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ അവ ആവിഷ്കരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് ഒരിക്കലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. 2013 ഏപ്രിലിൽ കോൺഫെഡറേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യൻ ഇൻഡസ്ട്രീസിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രകടനം ഉദാഹരണം. വ്യവസായ പ്രമുഖർ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ ഒരു ഹാൾ സാമ്പത്തിക പരിഷ്കാരങ്ങളെയും വിദേശ നയത്തെയും കുറിച്ച് തന്റെ മനസ്സ് അറിയാൻ ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്ന ഇടത്ത് 75 മിനിറ്റോളം രാഹുൽ സിഐഐയിലെ വേദിയിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടന്നു.

"200 ൽ കൂടുതൽ പേർ പാർലമെന്റ്, സംസ്ഥാന നിയമസഭകളിൽ എന്നിവയിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന 5,000 സ്ഥാനാർത്ഥികളെ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നില്ല." രാജ്യത്തെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ജനപ്രതിനിധികളും അവർ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന 1.2 ബില്യൺ ജനങ്ങളും തമ്മിൽ ഒരു ചെറിയ വിടവ് നിലനിൽക്കുന്നുവെന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായം. പാർട്ടി സംവിധാനം അതിന്റെ നയരൂപീകരണ സംവിധാനത്തിൽ ഗ്രാമ പഞ്ചായത്തുകളെ ആശ്ലേഷിച്ചില്ലെങ്കിൽ, കോൺഗ്രസ് ജനങ്ങളിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയ ഒരു പാർട്ടിയായി തുടരും.

രാഹുൽ പറഞ്ഞത് തെറ്റല്ല, പക്ഷേ അവസരബോധമില്ലാത്ത ഒരാളായി അദ്ദേഹം സ്വയം തെളിയിച്ചു. മറ്റൊരു അവസരത്തിൽ അദ്ദേഹം ഗോരഖ്പൂരിൽ നിന്ന് മുംബൈയിലേക്കുള്ള ട്രെയിൻ യാത്രയിൽ പങ്കെടുത്തു. ആ ശ്രമവും അസ്ഥാനത്തായിരുന്നു. വഴിമധ്യേ അവൻ മരപ്പണിക്കാരനായ ഗിരീഷിനെ കണ്ടുമുട്ടി. അവന്റെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളിൽ രാഹുൽ ഉയർന്ന നിശ്ചയദാർഢ്യം കണ്ടെത്തി. അവന്റെ വീട്ടിലെ നൂൽ അധികം മതിപ്പ് ഉണ്ടാക്കിയില്ല. പക്ഷേ, വ്യക്തമായത് ഡ്രോയിംഗ് റൂമിലെ സംസാരത്തോടുള്ള അയാളുടെ താല് പര്യമില്ലായ്മയാണ് . ഇന്ത്യയിലെ സാധാരണ ജനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആഗ്രഹം തുടക്കം മുതലേ വ്യക്തമായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ, ഭാരത് ജോഡോ യാത്രയുടെ സമയത്ത് അദ്ദേഹത്തിന് അത് മടുത്തു കാണും.

ജനകീയമായ പിന്തുണ ഇല്ലാതെ അദ്ദേഹത്തിന് പറയാൻ കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ സാധ്യമാകുമായിരുന്നില്ല. മാര്ച്ചിന് നേതൃത്വം നല്കി രാഹുല് ഹൃദയങ്ങളും മനസ്സുകളും കീഴടക്കിയില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ചെങ്കോട്ടയിൽ നടത്തിയതുപോലുള്ള ഒരു പ്രസംഗം കനത്ത പോലീസ് ബന്തവസിന്റെ പിടിയിലാകുമായിരുന്നു.

"ഞാൻ ആയിരക്കണക്കിന് മൈലുകൾ നടന്ന്, എല്ലാ മതത്തിലും പെട്ട ലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളെ കണ്ടുമുട്ടി, പരസ്പരം ആലിംഗനം ചെയ്തു, ഹസ്തദാനം ചെയ്തു, സുഹൃത്തുക്കളെ ഉണ്ടാക്കുന്നു - ഇത് ഒരു തുറന്ന യാത്രയായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ പോലും വെറുപ്പിന്റെ ഒരംശം പോലും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല - അത് എല്ലായ്പ്പോഴും സൗഹാർദ്ദവുമായിരുന്നു. എന്നിട്ട് നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ടിവി കാണുന്നു - വീണ്ടും അതേ വെറുപ്പ്, ഹിന്ദു-മുസ്ലിം വിദ്വേഷം."

"ഒരു പോക്കറ്റടിക്കാരന് നിങ്ങളുടെ പോക്കറ്റടിക്കാൻ ഏറ്റവും ആവശ്യമുള്ളത് എന്താണെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ?"

"റേസർ ബ്ലേഡ്" സദസ്സ് അലറുന്നു. റേസർ ബ്ലേഡുകൾ പിന്നീട് പ്രവർത്തനക്ഷമമാകും: ആദ്യം പോക്കറ്റടി നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ വ്യതിചലിപ്പിക്കണം. ഹിന്ദു-മുസ്ലിം എന്നത് നിങ്ങളുടെ സാമ്പത്തിക ഓഹരികൾ, ജോലികൾ, വിലകൾ, ക്ഷാമം, വിദ്യാഭ്യാസം എന്നിവയിൽ നിന്ന് നിങ്ങളെ വഞ്ചിക്കാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിൽ ആ വ്യതിചലനം മാത്രമാണ്. "

"നിങ്ങളുടെ പിറകിലേക്ക് നോക്കൂ" ജൈന മന്ദിർ, ശിവ മന്ദിർ, ഗുരുദ്വാര, ജുമാ മസ്ജിദ് എന്നിവ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: "ഈ ഐക്യം ഇന്ത്യയാണ്."

ഇപ്പോഴിതാ അമിത് ഷായുടെ പ്രഖ്യാപനം. 2024 ജനുവരി ഒന്നിന് രാമക്ഷേത്രം തുറക്കും. "പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ്" എന്ന് അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേർത്തിട്ടുണ്ടാകാം.

2024 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഹിന്ദുത്വം എന്താണ് ഉയർത്തിക്കാട്ടുകയെന്ന് രാഹുൽ അവതരിപ്പിച്ച ടിവി ചർച്ചകളിലെ ഹിന്ദു-മുസ്ലീം ഉള്ളടക്കം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു: ഉദാഹരണത്തിന് ഗ്യാൻ വാപിയും ഷാഹി മസ്ജിദും. "പോക്കറ്റടി" എന്ന തന്ത്രം തുടരുന്നു.

ഖാർഗെയും മുതിർന്ന കോൺഗ്രസ് നേതാക്കളും അതിനനുസരിച്ച് തന്ത്രങ്ങൾ മെനയാൻ തുടങ്ങണം. എന്നാല് രാഹുൽ യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള സമയമല്ല ഇത്. മനുഷ്യ യന്ത്രം തേയ്മാനത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ കാണിക്കണമെന്ന് ഒരാൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, കിഴക്കൻ ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് പടിഞ്ഞാറേക്കുള്ള യാത്രയ്ക്ക് ബദൽ മാർഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് നാം ചിന്തിക്കണം. ശ്രീനഗറിലെ ത്രിവർണ്ണ പതാക പറത്തുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തെ ഭരണകൂടം വെല്ലുവിളിച്ചേക്കാം. രാഹുലിന്റെ നേതൃത്വം പരീക്ഷിക്കപ്പെടും. അപ്പോൾ, അവൻ കിഴക്ക്-പടിഞ്ഞാറ് ലൂപ്പ് പൂർത്തിയാക്കണം, അമൂല്യമായ ഈയൊരു അവസരത്തിൽ അക്ഷമനാകാൻ കഴിയില്ല.

കടപ്പാട് : ദി സിറ്റിസൺ / വിവർത്തനം : അഫ്സൽ റഹ്‌മാൻ