നുപൂർ ശര്മ കേസ്: വിഷപ്പാമ്പിനെ മെരുക്കുന്ന സുപ്രീംകോടതി വിധി
സത്യം സംസാരിക്കാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം ന്യായാധിപന്മാരില് മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതല്ല. അത് ഈ രാജ്യത്തെ ഓരോ പൗരന്റെയും ഉത്തരവാദിത്തമാണ്.
എന്തൊരതിശയം! സുപ്രീം കോടതിക്ക് പോലും രാജ്യത്ത് നീതി ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കാന് കഴിയും. ഒരുനിമിഷം ഞാന് വിചാരിച്ചു ഈ സ്ഥാപനങ്ങളെല്ലാം സാവധാനം നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന്. പക്ഷെ, അത് ശരിയല്ല. പരോക്ഷമായി കൂടുതല് അനീതിക്ക് ഇടം നല്കിയ നിരവധി വിധിന്യായങ്ങള്ക്ക് നാം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, നീതി, സമാധാനം, ഐക്യം എന്നിവയുടെ മൂല്യം ഉയര്ത്തിപ്പിടിക്കുന്ന മനോഹരമായ നിരവധി വിധികളും ഉണ്ട്. 'നുപൂർ ശര്മയുടെ അയഞ്ഞ നാവ് രാജ്യത്തിനാകെ തീയിടുന്നു' എന്ന ഇപ്പോഴത്തെ വിധി ഒരു ഉദാഹരണമാണ്. അവരുടെ ധാര്ഷ്ട്യത്തെ വിമര്ശിച്ചുകൊണ്ട് കോടതി പറഞ്ഞു: ഈ പരാമര്ശങ്ങള് രാജ്യത്ത് ദൗര്ഭാഗ്യകരമായ സംഭവങ്ങള്ക്ക് വഴിവച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരക്കാര് മതവിശ്വാസികളല്ല. അവര്ക്ക് മറ്റു മതങ്ങളോട് ബഹുമാനമില്ല. വിലകുറഞ്ഞ പബ്ലിസിറ്റിക്കോ രാഷ്ട്രീയ അജണ്ടയ്ക്കോ മറ്റ് ചില നികൃഷ്ട പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്കോ വേണ്ടിയാണ് ഈ പരാമര്ശങ്ങള് നടത്തിയത്.' നിങ്ങളത് തുറന്ന് പറഞ്ഞതിന് നന്ദി.
നമ്മുടെ എക്സിക്യൂട്ടീവ് മെഷിനറികളും നിയമനിര്മാണ സ്ഥാപനങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പ്രവര്ത്തിക്കുന്നതിന്റെ രീതിയെ കുറിച്ചും കോടതി പരാമര്ശിച്ചു: 'ഇതുപോലുള്ള ഒരു എഫ്.ഐ.ആര് രജിസ്റ്റര് ചെയ്യുകയും നിങ്ങളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്, ഇത് നിങ്ങളുടെ സ്വാധീനം കാണിക്കുന്നു.' നിലവിലെ സാഹചര്യത്തില്, അവരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാന് കൂടി കോടതി ഉത്തരവിട്ടിരുന്നെങ്കില് അത് കൂടുതല് ഉചിതമായേനെ. കാരണം, ആയിരക്കണക്കിന് നിരപരാധികളും മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷകരും ആക്ടിവിസ്റ്റുകളും മാധ്യമ പ്രവര്ത്തകരും നമ്മുടെ ജയിലുകളില് കഴിയുമ്പോള് നുപൂർ ശര്മ ഇപ്പോഴും സ്വതന്ത്രയായി വിഹരിക്കുകയാണ്. എന്നാല്, തനിക്ക് സുരക്ഷാ ഭീഷണിയുണ്ടെന്ന അവളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നുള്ള പരാമര്ശത്തിന് കോടതിയില് നിന്നുള്ള പ്രതികരണത്തിലാണ് തമാശ. 'അവര്ക്ക് ഭീഷണിയുണ്ടോ അതോ അവര് സുരക്ഷാ ഭീഷണിയായി മാറിയിട്ടുണ്ടോ?' എന്ന് കോടതി ചോദിച്ചു. ഇത് ഒരു പൊതു സംവാദത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന പോയിന്റാണ്.
സുരക്ഷയുടെ പേരില് ഈ രാജ്യത്ത് അക്രമം അഴിച്ചുവിടുകയും ഇത്തരം അക്രമങ്ങളെ എതിര്ക്കുന്ന മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷകരെ ദേശീയ സുരക്ഷയുടെ പേരില് അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് ജയിലുകളില് പാര്പ്പിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ്. എല്ലാ വിയോജിപ്പുകളെയും അടിച്ചമര്ത്താനുള്ള സ്വേച്ഛാധിപത്യ ഭരണത്തിന്റെ ഒരു മറയായി ദേശീയ സുരക്ഷ എന്ന പദം മാറിയിരിക്കുന്നു. ടീസ്റ്റ സെതല്വാദിനെ പോലുള്ള മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷകരെയും മറ്റ് പലരെയും അറസ്റ്റ് ചെയ്തതിന് രാജ്യസുരക്ഷയുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല. ഭരണകൂടവും ഹിന്ദുത്വ ശക്തികളും ആരംഭിച്ച ആക്രമണങ്ങളുടെ സ്വതന്ത്ര പ്രവാഹത്തിന് അവരുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് ഒരു തടസ്സമാണെന്ന് മാത്രം. ടീസ്റ്റ സെതല്വാദിന്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും അറസ്റ്റ്, എല്ലാ മനുഷ്യാവകാശ പ്രവര്ത്തകരും 'ഞങ്ങളുടെ ഫാസിസ്റ്റ് രാഷ്ട്രീയത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത് തുടരുകയാണെങ്കില് നിങ്ങളുടെ സ്ഥലം ജയിലാകും' എന്ന സൂചനയാണ് നല്കുന്നത്. എന്നാല്, നുപൂർ ശര്മയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാത്തത്, അവര് രാജ്യത്താകെ കലാപത്തിന് തീകൊളുത്തിയെന്ന് ഇന്ത്യന് സുപ്രീം കോടതി പോലും ഉറക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും, കുറ്റകൃത്യം ചെയ്തവര്ക്കുള്ള ഒരു സൂചന കൂടിയാണ്, നിങ്ങള് പരസ്യമായി വിഷം തുപ്പിയാലും, ഇന്ത്യന് ഭരണഘടന അനുസരിച്ച് ജീവിക്കുന്ന നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ ജനങ്ങള്ക്കെതിരെ നിങ്ങള് ഒരു കുറ്റകൃത്യം ചെയ്താലും, ഈ രാജ്യത്ത് സ്വതന്ത്രമായി നടക്കാന് നിങ്ങള്ക്ക് യോഗ്യതയുണ്ടാകും എന്ന സൂചന. നുപൂർ ശര്മയെ ഇപ്പോഴെങ്കിലും അറസ്റ്റ് ചെയ്യണം.
രാജ്യത്തോട് പരസ്യമായി മാപ്പുപറയാന് ജുഡീഷ്യറി ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള് വിധി ശക്തമായിരുന്നു. നുപൂർ ശര്മയുടെ അഭിഭാഷകന് ക്ഷമാപണം നടത്തിയെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്, അത്തരമൊരു ക്ഷമാപണം പര്യാപ്തമല്ലെന്നും അതേ ടി.വി ചാനല് വഴി പരസ്യമായി മാപ്പ് പറയണമെന്നും ജഡ്ജിമാര് തിരിച്ചടിച്ചു. അത് മാത്രമായിരുന്നില്ല. അത്തരമൊരു ഭീഷണി രാജ്യത്തിന് വരുത്തിവച്ചതിന് ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടിയുടെ വക്താവെന്ന അധികാരം കൈവശം വച്ചിരുന്ന അവര്ക്കെതിരെ ജുഡീഷ്യറി ശക്തമായ വിമര്ശനം ഉന്നയിച്ചു. ഇപ്പോള്, ഇത് ബി.ജെ.പിക്ക് അവരുടെ ഇതുവരെയുള്ള തന്ത്രങ്ങള് പ്രതിഫലിപ്പിക്കാന് കഴിയാത്തത്ര പ്രധാനമാണ്. അധികാരം നിലനിര്ത്തുന്നതിനായി ജനങ്ങളെ ഭിന്നിപ്പിക്കാന് വിദ്വേഷ രാഷ്ട്രീയം ആളിക്കത്തിക്കുന്ന തന്ത്രങ്ങള് ഭാവിയില് വിറ്റുപോയേക്കില്ലെന്ന ഇന്ത്യയിലെ പരമോന്നത നീതിന്യായ കോടതിയുടെ എതിര് സന്ദേശമാണിത്. ഈ സന്ദേശത്തിന്റെ ആശയവിനിമയം അവര്ക്ക് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ഞാന് ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നു.
ഈ പ്രത്യേക വിഷയത്തില് വര്ഗീയതയുടെ തീ അണയ്ക്കാന് നിലപാടെടുത്ത ബെഞ്ചിനെ അഭിനന്ദിക്കുകയല്ലാതെ നമുക്ക് മറ്റ് മാര്ഗമില്ല. ഭരിക്കാനുള്ള ഒരു ഉപകരണമായി ഭയത്തെ നിരന്തരം ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു രാജ്യത്ത് ഈ വിധി തീര്ച്ചയായും നിര്ഭയമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, സാമുദായിക പ്രശ്നങ്ങളില് ഇതുവരെയുള്ള നിരവധി വിധിന്യായങ്ങളില് ഒരു വിധി മാത്രമാണ് ഇത്. ഇത്തരം വിധിന്യായങ്ങളുടെ വിശകലനം, ന്യായാധിപന്മാരുടെ മതേതര ബോധവും വെറുപ്പിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തില് നിന്ന് മുക്തമായി ഈ രാജ്യത്തെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള വിധികള് നല്കുന്നതിനുള്ള നിര്ണായക ഘടകമായി മാറുമെന്ന് വ്യക്തമാകും. അത്തരം ന്യായാധിപന്മാര് എപ്പോഴും സമാനമായ മതേതര ബോധത്തോടെ അവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യമില്ല.
എന്നിരുന്നാലും, ഹിന്ദുത്വ വര്ഗീയ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ ആവിര്ഭാവം കാരണം തങ്ങള് ഇന്ത്യന് പൗരന്മാരാണെന്ന് നിരന്തരം തെളിയിക്കാന് നിര്ബന്ധിതരാകുന്ന ഇന്ത്യയിലെ ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്ക്ക് ഈ വിധി പ്രതീക്ഷ നല്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ എല്ലാ കോടതികളിലെയും ജഡ്ജിമാര്ക്കുള്ള വെല്ലുവിളി ഇവിടെയാണ്. കോടതി നീതിയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. സത്യമില്ലാതെ നീതിയില്ല. നീതിയില്ലാതെ സമാധാനമില്ല. സമാധാനം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് ഇന്ത്യയില് വ്യാപകമായ അക്രമങ്ങള് മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ. സത്യം സംസാരിക്കാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം ന്യായാധിപന്മാരില് മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതല്ല. അത് ഈ രാജ്യത്തെ ഓരോ പൗരന്റെയും ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. ആല്ബര്ട്ട് ഐന്സ്റ്റീന് പറഞ്ഞു: 'തിന്മ ചെയ്യുന്നവരല്ല, മറിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാതെ അവരെ നിരീക്ഷിക്കുന്നവരാല് ലോകം നശിപ്പിക്കപ്പെടും.'
അവസാനമായി, ഇന്ത്യ എന്ന ഈ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില് ആയിരക്കണക്കിന് സംസ്കാരങ്ങളും ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ദൈവങ്ങളും ഉള്ളപ്പോള്, ഈ വൈവിധ്യമാര്ന്ന സംസ്കാരങ്ങള്ക്കെല്ലാം നീതി നല്കുക എന്നതാണ് ഇന്ത്യയുടെ പരമോന്നത നീതിപീഠത്തിന്റെ വെല്ലുവിളി. അതത്ര എളുപ്പമുള്ള ജോലിയല്ല. വൈവിധ്യമാര്ന്ന ദൈവങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്ന സമൂഹങ്ങള് നമുക്കുണ്ട്, അവ മുഖ്യധാരാ നാഗരികതയ്ക്ക് തികച്ചും അജ്ഞാതമാണ്. പാമ്പിനെയും ഇന്ത്യയില് ആരാധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. കൃഷിയിലോ വനങ്ങളിലോ പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കാന് പാമ്പുകള് വളരെയധികം സംഭാവന ചെയ്യുന്നു. നുപൂർ ശര്മയെ പാമ്പുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് വിവിധയിനം പാമ്പുകളെ അപമാനിക്കലാണ്. അതിനാല്, ഈ ലേഖനത്തിന്റെ തലക്കെട്ടിന് ഞാന് ഇന്ത്യയിലെ പാമ്പുകളോട് ക്ഷമ ചോദിക്കണം. പാമ്പുകള് നുപൂർ ശര്മയെപ്പോലെ അപകടകാരികളായ ജീവികളല്ല. 1970 കള് മുതല്, ഒരു കാര്ട്ടൂണിസ്റ്റ് എന്ന നിലയില്, ഇടയ്ക്കിടെ ഞാന് പാമ്പിന്റെ ചിഹ്നം പലതും പ്രകടിപ്പിക്കാന് ഉപയോഗിച്ചു. മറ്റ് പല കാര്ട്ടൂണിസ്റ്റുകളും ഇതേ ചിഹ്നം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. പാമ്പുകളെ അപമാനിച്ചതിന് ഞങ്ങളുടെ ക്ഷമാപണം!