ലയണൽ മെസി: മനുഷ്യ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ ക്ഷണിക ബലഹീനതയുടെ പ്രതീകം

ഡീഗോ മറഡോണ ലോകപ്രശസ്തരിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയായിരുന്ന ഒരു ടീമിനെ പ്രചോദിപ്പിച്ചു എന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മഹത്വമായിരുന്നു. 27 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ദോഹയിൽ ആരംഭിച്ച യുഗത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ അത് മെസിയുടേതായിരിക്കാം

Update: 2022-12-14 18:21 GMT

നിങ്ങൾക്ക് കണ്ണുനീർ ഉണ്ടെങ്കിൽ, അവ ഞായറാഴ്ചത്തേക്ക് കരുതി വെക്കുക. ഈ ദിവസങ്ങളിൽ മെസിയെ കാണാൻ മുൻപെങ്ങുമില്ലാത്ത ഒരു തീക്ഷണതയുണ്ട്. നമ്മുടെ ആത്മാംശത്തിന്റെ വലിയൊരു ഭാഗം നാം ചിലവഴിച്ച, നമ്മൾ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന, ചർച്ച ചെയ്ത, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനെ ഒക്കെ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ സ്വാധീനിച്ച ഒന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുൽമൈതാനത്തെ നീക്കങ്ങൾ. അയാൾ അതിൽ ഏറ്റവും മികച്ചതും ആയിരുന്നു. നമ്മൾ ഇപ്പോൾ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഓരോ കളിയും നമ്മൾ അയാളെ കാണുന്ന അവസാനത്തേതാകാം. ലോകകപ്പിൽ അത് ഒരു മത്സരം അകലെ മാത്രമാണ്.

നിങ്ങൾക്ക് അതിൽ മുന്നറിയിപ്പുകൾ ചേർക്കാം. 50 വയസ്സിന് മുകളിലുള്ളവർക്ക് അവരുടെ ഓർമ്മകൾ ഉണ്ടാകും. ലോകകപ്പ് കഴിഞ്ഞാലുടൻ മെസ്സി വിരമിക്കില്ല, പക്ഷേ ഈ ഘട്ടമാണ് അദ്ദേഹത്തിന് ഏറ്റവും പ്രധാനം. ഒന്നോ രണ്ടോ ലിഗ് ഉൻ കിരീടം , പാരീസ് സെന്റ്-ജെർമെയ്നിനൊപ്പം ഒരു ചാമ്പ്യൻസ് ലീഗ് , അതൊന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാരമ്പര്യത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തില്ല എങ്കിലും. ലോകകപ്പ് കിരീട നേട്ടം അയാളെക്കുറിച്ചുള്ള അവസാനത്തെ ഒരു പരിഹാസം അവസാനിപ്പിക്കും. ഈ ലോകകപ്പിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓരോ കളിയും മനുഷ്യ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ ക്ഷണികമായ ബലഹീനതയുടെ, കാലത്തിന്റെ ശാശ്വതമായ മുന്നേറ്റത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ്.

അർജന്റീന ക്യാമ്പ് ഇത്രയധികം ജൈവികമായി നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതിൽ അതിശയിക്കാനില്ല . അത്തരമൊരു അഭിനിവേശബോധം ഉണ്ടെന്നതിലും അതിശയിക്കാനില്ല. ടീമിനും ആരാധകർക്കും ഇടയിൽ ഇത്രയധികം കൂട്ടായ്മ ഉണ്ടെന്നതിൽ അത്ഭുതപ്പെടാനില്ല. എന്നാൽ ആ വൈകാരിക ഊർജ്ജം അർജന്റീനയെ നിലനിർത്തുന്നുണ്ടോ അതോ അവരെ അടിച്ചമർത്തുന്നുണ്ടോ എന്നത് ഒരിക്കലും വ്യക്തമല്ല. വൈകാരികമായി ചെലവഴിച്ച ഗെയിമുകൾ അവസാനിപ്പിക്കാനും വീണ്ടും മുന്നോട്ട് പോകാൻ സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കാനും അവർക്ക് എത്രത്തോളം കഴിയും?

നമ്മൾ തിരയുമ്പോൾ അത്തരം ഉദാഹരണങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയും. അർജന്റീനയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഇത് മെസിയുടെ മാത്രം കാര്യമല്ല, മറിച്ച് അദ്ദേഹം പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തെക്കുറിച്ചും ആവേശത്തെക്കുറിച്ചും കൂടി ആണ്. 1995 ൽ ഖത്തറിൽ നടന്ന ടൂർണമെന്റിലാണ് ഹോസെ പെക്കർമാന് അർജന്റീനയെ 1979ന് ശേഷം ആദ്യമായി അണ്ടർ 20 ലോകകപ്പിലേക്ക് നയിച്ചത്. ആ മുന്നേറ്റം സീനിയർ തലത്തിൽ വിജയത്തിലേക്ക് നയിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ 1993 നും 2021നും ഇടയിലുള്ള കോപ്പാ അമേരിക്കകളിൽ അർജന്റീന ഒന്നും നേടിയില്ല. 2005 ൽ വിജയിച്ച മെസി, 2007 ൽ വിജയിച്ച പാപ്പു ഗോമെസ്, ഏഞ്ചൽ ഡി മരിയ എന്നീ മൂന്ന് കളിക്കാർ മാത്രമാണ് ടീമിൽ അവശേഷിക്കുന്നത്.

എന്നിരുന്നാലും, താൻ ഒരു കളിക്കാരനെ മാത്രമല്ല, ഒരു വ്യക്തിയെയും വികസിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന പെക്കർമാന്റെ സ്വാധീനം ഫുട്ബോളിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സമഗ്രമാണ്. 2006 ൽ ദേശീയ പരിശീലകനെന്ന നിലയിൽ മെസ്സിയെ തന്റെ ആദ്യ സീനിയർ ലോകകപ്പിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുത്തത് അദ്ദേഹമാണ്, നിലവിലെ പരിശീലകനായ ലയണൽ സ്കലോനിയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രണ്ട് സഹായികളായ പാബ്ലോ ഐമർ, വാൾട്ടർ സാമുവൽ എന്നിവരും 1997 ൽ മലേഷ്യയിൽ നടന്ന അണ്ടർ 20 ലോകകപ്പ് നേടിയ പെക്കർമാന്റെ ടീമിൽ അംഗമായിരുന്നു. അർജന്റീനിയൻ ഫുട്ബോളിന്റെ ഈ യുഗം ഫലപ്രദമായി ആരംഭിച്ചത് ഖത്തറിലാണ്, 27 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഖത്തറിൽ തന്നെയാണ് അതിന്റെ മഹത്തായ ഉന്നതിയിൽ എത്തുക എന്ന സ്വപ്നവും.

എന്നാൽ അത് മെസിയുടെ പ്രചോദനം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹം എല്ലായ്പ്പോഴും സ്വന്തം താളത്തിനൊത്ത് പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു കളിക്കാരനാണ്, പ്രായമായതിനാൽ, എതിരാളികളുടെ ബലഹീനതകൾ വിലയിരുത്തിക്കൊണ്ട് ചുറ്റിക്കറങ്ങാനുള്ള പ്രവണത കൂടുതൽ പ്രകടമായി. എട്ട് വർഷം മുമ്പ്, ഒരു പ്രായോഗികവാദി എന്ന നിലയിൽ തന്റെ പുനർജന്മത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ലൂയിസ് വാൻ ഗാൽ ഒരു ലോകകപ്പ് സെമി ഫൈനലിൽ മെസിയെ വിജയകരമായി അടച്ചുപൂട്ടി, നിഗൽ ഡി ജോങ്ങിനെ മാൻ-മാർക്ക് ചെയ്യാൻ സജ്ജമാക്കി. എന്നാൽ ഈ ദിവസങ്ങളിൽ മെസ്സിയെ പൂട്ടാൻ പ്രയാസമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് ഒരു മനുഷ്യനെ മാർക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയും; ഒരു പ്രേതത്തെ മാർക്ക് ചെയ്യാൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുറഞ്ഞ ഓട്ടം അടക്കമുള്ള സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല: അദ്ദേഹം വളരെ താഴ്ന്ന ടെമ്പോയിൽ മാത്രം പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു കളിക്കാരനാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ടീമംഗങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രതിരോധ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഏതാണ്ട് പൂർണ്ണമായ അഭാവം നികത്തേണ്ടതുണ്ടെന്ന് ഇത് അർത്ഥമാക്കിയേക്കാം. പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തെ എതിർക്കുന്നവരും ഇത് മനസ്സിലാക്കണം. അയാൾ പലപ്പോഴും ആക്രമണങ്ങളിൽ വിരളമായി മാത്രം ഏർപ്പെടുന്നു, പെട്ടെന്ന്, മാരകമായി, അവൻ ആയിരിക്കും വരെ.

35 മിനിറ്റിനു ശേഷം മെസി പന്ത് എടുത്തപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ആരെങ്കിലും മണത്തിരുന്നോ ? കാര്യമായി ഒന്നും തോന്നിയില്ല. എന്നാൽ ഒരു നിമിഷത്തെ വിരാമം നഥാൻ അകെക്ക് നേരെ എറിയാനും ഒരു ഓപ്പണിംഗ് സൃഷ്ടിക്കാനും പര്യാപ്തമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും മെസി ഒരു ത്രൂ-ബോൾ സ്ലൈഡ് ചെയ്തു. സങ്കൽപ്പത്തിൽ അസംബന്ധം, നിർവഹണത്തിൽ തികഞ്ഞത്. മറ്റാരും ഒരു സാധ്യതയുടെ സാധ്യത രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിന് മുമ്പ്, വലത് വിങ് ബാക്ക് ഗോളടിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായതിനാൽ തികച്ചും ഭാരമുള്ള ഒരു പാസുമായി നഹുവൽ മോളിനയെ മെസി കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.

നെതർലാൻഡ് ഗോളിയുടെ മനഃശാസ്ത്ര യുദ്ധത്തെയും മറികടന്ന് പെനാൽറ്റി നേടുക എന്നത് കളി ജയിക്കാനുള്ള ഒരു സാധാരണ വഴി മാത്രം ആയിരുന്നു. ഈ ടൂർണമെന്റിൽ അർജന്റീനക്ക് ഹൃദയം അവരുടെ വായിലായിരുന്നു. രണ്ടാം പകുതിയിൽ

ഡച്ച് പ്രതിരോധത്തിന്റെ പൂട്ട് പൊട്ടിച്ച് രണ്ട് തവണ മെസിയുടെ ശ്രമങ്ങൾ വഴി അവർക്ക് എളുപ്പത്തിൽ ജയിക്കാമായിരുന്നു. തന്റെ സഹ കളിക്കാരുടെ അലസതയാണ് അത് കളഞ്ഞുകുളിച്ചത്.

എന്നാൽ ഒരു മികച്ച ടീമിൽ അദ്ദേഹം എന്തുചെയ്യുമെന്നത് പ്രസക്തമല്ലാത്ത ചോദ്യമാണ്. ഡീഗോ മറഡോണ ലോകപ്രശസ്തരിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയായിരുന്ന ഒരു ടീമിനെ പ്രചോദിപ്പിച്ചു എന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മഹത്വമായിരുന്നു. 27 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ദോഹയിൽ ആരംഭിച്ച യുഗത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ അത് മെസിയുടേതായിരിക്കാം.

അർജന്റീന - ക്രൊയേഷ്യ സെമിഫൈനൽ മത്സരത്തിന് മുൻപ് എഴുതിയത്

കടപ്പാട് : ദി ഗാർഡിയൻ / വിവർത്തനം : അഫ്സൽ റഹ്‌മാൻ

Writer - അഫ്‍സല്‍ റഹ്‍മാന്‍ സി.എ

contributor

Editor - അഫ്‍സല്‍ റഹ്‍മാന്‍ സി.എ

contributor

By - ജോനാഥൻ വിൽസൺ

Contributor

Similar News