വൈദ്യമേഖലയിലെ 'ദേശീയതാ' ഇടപെടലുകൾ

ലോകമെമ്പാടുമുള്ള പരമ്പരാഗത വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിനുള്ള പ്രധാനപ്പെട്ട ഊർജമായി പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോഡിയും ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (ഡബ്ല്യുഎച്ച്ഒ) ഡയറക്ടർ ജനറൽ ഡോ. ടെഡ്രോസ് ഗെബ്രയേസസും, കഴിഞ്ഞ മാസം ഗുജറാത്തിലെ ജാംനഗറിൽ ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെ ഗ്ലോബൽ സെന്റർ ഫോർ പരമ്പരാഗത മെഡിസിൻ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു.

ഇന്ത്യയിൽ പരമ്പരാഗത വൈദ്യശാസ്ത്രം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള മോദി സർക്കാരിന്റെ മറ്റൊരു ശ്രമമായിരുന്നു ഇത്.

കഴിഞ്ഞ എട്ട് വർഷത്തിനിടയിൽ പരമ്പരാഗത വൈദ്യശാസ്ത്രത്തെ (അയൂർവേഡ, യോഗ, ഉനാനി, സിദ്ധയും ഹോമിയോപ്പതിയും) മുഖ്യധാരയിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിനും കാര്യക്ഷമമാക്കുന്നതിനും സർക്കാർ ഒരു പ്രത്യേക ആയുഷ് മന്ത്രാലയം തന്നെ രൂപവത്കരിക്കുകയുണ്ടായി. കൊളോണിയൽ ഭരണവും തുടർന്നുള്ള രാഷ്ട്രീയ അവഗണനയും കാരണം വ്യവസ്ഥാപിതമായി നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടുവെന്ന് മോഡി ശരിയായി വാദിക്കുന്ന തദ്ദേശീയ രോഗശാന്തിയും വൈദ്യശാസ്ത്രവും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി എയിംസിന് സമാനമായ ഓൾ ഇന്ത്യ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ ആയുർ വേദ (എ ഐ ഐ എ) സ്ഥാപിച്ചു. ഇന്ത്യൻ സംസ്കാരത്തെയും പൈതൃകത്തെയും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാനുള്ള ബി ജെ പിയുടെ വലിയ അജണ്ടയുടെ ഭാഗമാണ് ആയുർവേദത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള പ്രചാരണം.

എന്നിരുന്നാലും, ഈ പദ്ധതി സർക്കാരിന്റെ ഹിന്ദു ദേശീയ രാഷ്ട്രീയവുമായി വളരെയധികം ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നു. പരമ്പരാഗത സമൂഹങ്ങളിൽ, ആരോഗ്യം എല്ലായ്പ്പോഴും ജനങ്ങളുടെ സംസ്കാരം, പരിസ്ഥിതി, സീസണുകൾ, മതം, ആചാരങ്ങൾ, സാമൂഹിക സംഘടന എന്നിവയുമായി ആഴത്തിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു - മാത്രമല്ല ജീവിതത്തിന്റെ മറ്റ് വശങ്ങളിൽ നിന്ന് മാറ്റിനിർത്തപ്പെട്ട ഒരു സ്വയംഭരണ മേഖലയല്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഇന്ത്യയിലെ അസംഖ്യം ആരോഗ്യ സമ്പ്രദായങ്ങളെ - - അത് ഓരോ സമൂഹങ്ങളിലും വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു - പ്രാദേശികവുമായും വിശ്വാസപരമായും - ഒരു ഉയർന്ന ജാതിയുടെ വൈദ്യശാസ്ത്ര സമ്പ്രദായത്തിലേക്ക് ഏകീകരിക്കാനുള്ള ആസൂത്രിതമായ ശ്രമങ്ങൾ നടന്നുവരുന്നുണ്ട്.

തദ്ദേശീയ രോഗശാന്തി സംവിധാനങ്ങളിലെ മൃഗങ്ങളുടെ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ

ദേശസാത്കൃത ആയുർവേദത്തിന്റെ ഒരു പൊതു ചിത്രം പ്രധാനമായും സസ്യങ്ങളും സസ്യങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതുമാണ്. ഇത് രോഗശാന്തിയുടെ വെജിറ്റേറിയൻ സംവിധാനമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഇന്ത്യയിലെ വിവിധ സമുദായങ്ങളിലുടനീളമുള്ള ആയുർവേദത്തിലും മറ്റ് തദ്ദേശീയ രോഗശാന്തി സംവിധാനങ്ങളിലും മൃഗങ്ങളുടെ ഉൽ പന്നങ്ങൾ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ ആയുർവേദത്തിലെ അടിസ്ഥാന സംസ്കൃത പാഠമായ ചരക സംഹിത മൃഗങ്ങളുടെ രക്തം, അസ്ഥികൾ, പാൽ എന്നിവ ആസ്ത്മ, ക്ഷയം, മഞ്ഞപ്പിത്തം, പക്ഷാഘാതം തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങളുടെ ചികിത്സക്ക് ഉപയോഗിക്കാൻ നിർദേശിക്കുന്നുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, മൂങ്ങ മാംസം ക്ഷയരോഗത്തെ ചികിത്സിക്കുന്നതായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, ആടുകളുടെ രക്തനഷ്ടം ഇല്ലാതാക്കാൻ നല്ലതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഇറച്ചി ഉപഭോഗത്തെ തകർക്കുന്നതിനുപകരം, വർഷത്തിലെ വിവിധ സീസണുകൾക്കനുസരിച്ച് ഉപയോഗിക്കേണ്ട വിവിധ തരം മാംസങ്ങൾ ചരക സാംഹിത നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, വസന്തകാലത്ത്, "സറാബ (wapiti), സാസ (hare), എന (antelope), ലാവ (common quail), കാപിൻജാല (grey partridge) എന്നിവയുടെ മാംസം കഴിക്കണം, നിരുപദ്രവകരമായ വിനാഗിരിയും വൈനുകളും കുടിക്കുക " എന്ന് നിർദേശിക്കുന്നു. പുകയിലയില്ലാത്ത ഔഷധ പുകവലി "സന്തോഷത്തിനുള്ള ദൈനംദിന ദിനചര്യയായും" നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.

എന്നിട്ടും, ഗോത്രവർഗ, താഴ്ന്ന ജാതി സമൂഹങ്ങൾക്കിടയിൽ പ്രധാനമായും നിലനിൽക്കുന്ന ഈ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടതും പലപ്പോഴും പ്രാദേശികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടതുമായ സമ്പ്രദായങ്ങളൊന്നും (ഉദാഹരണത്തിന്, രാജസ്ഥാനിലെ ബവേറിയ, മോർജിയ ഗോത്രങ്ങൾ) ഇപ്പോൾ ആയുർവേദത്തിന്റെ ദേശസാൽക്കരിച്ചതും വെജിറ്റേറിയൻതുമായ പതിപ്പിൽ എന്തെങ്കിലും പരാമർശം കണ്ടെത്തുന്നില്ല. നഗരവത്കൃതവും കൂടുതൽ യാത്രകൾ ചെയ്യുന്നതുമായ സമൂഹങ്ങൾ ഇതിനകം ഈ സമ്പ്രദായങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിലേക്ക് മാറുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ആയുർവേദവും ദേശീയതയും

കൊളോണിയൽ ഭരണത്തിന് മുമ്പ്, രാജ്യത്തുടനീളം ജാതി - വംശീയ ശൈലിയിൽ അധിഷ്ഠിതമായ വൈവിധ്യമാർന്ന പരമ്പരാഗത ആരോഗ്യ രീതികൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണാധികാരികൾ സാംഹിത പാഠങ്ങളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന പ്രബലമായ ആരോഗ്യ പാരമ്പര്യങ്ങളെ വിവർത്തനം ചെയ്തതിനാൽ, ആയുർവേദത്തിന്റെ കേന്ദ്രീകൃത പതിപ്പ് ഉയർന്നുവന്നു, ഇത് മറ്റ് വൈദ്യശാസ്ത്ര രീതികളെ അരികുവത്കരിച്ചു. കൊളോണിയൽ ഭരണത്തോടുള്ള പ്രതികരണമായി പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഹിന്ദു ദേശീയതയെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയം ഉയർന്നുവന്ന സമയം തന്നെ ആയുർവേദത്തെ ദേശസാത്കരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ഉയർന്നുവന്നു.

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുശേഷം മുൻ പ്രധാനമന്ത്രി മൊറാർജി ദേശായിയെപ്പോലുള്ള നിരവധി നേതാക്കളോ മുൻ ആഭ്യന്തര മന്ത്രി ഗുൽസാറിലൽ നന്ദയെപ്പോലെ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ഇടതുപക്ഷ നേതാക്കളോ ജാൻ സംഘത്തിനു പുറമേ ഈ പ്രവണത തുടർന്നു. വികേന്ദ്രീകൃതവും പ്രാദേശികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടതും നിർവചിക്കപ്പെട്ടതുമായ സ്വഭാവം കാരണം ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിന് തദ്ദേശീയ ആരോഗ്യ സംവിധാനങ്ങളെ ചവിട്ടിമെതിക്കാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്നാണ് അവരുടെ അഭിപ്രായം. അതിനാൽ, ബ്രാഹ്മണ വരേണ്യവർഗത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടതും നന്നായി രേഖപ്പെടുത്തിയതുമായ ഈ ആരോഗ്യ രീതികൾക്ക് വലിയ സ്വീകാര്യത ലഭിച്ചു.

സംസ്കൃത ഭാഷയിൽ അധിഷ്ഠിതമായ ആയുർവേദത്തിന് മറ്റ് തദ്ദേശീയ മരുന്നുകളുടെ സംവിധാനങ്ങളുടെ ചെലവിൽ പരമാവധി സ്ഥാപനപരവും രാഷ്ട്രീയവുമായ സംരക്ഷണം ലഭിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന്, 1962 ൽ, ആയുർവേദത്തെ "ശുദ്ധമായ" തായി വാദിച്ച ഒരു സർക്കാർ സമിതി, ആയുർവേദ പരിശീലനത്തിൽ സംസ്‌കൃത പരിജ്ഞാനം ഒരു നിർബന്ധ നിബന്ധനയായി ശുപാർശ ചെയ്യുകയുണ്ടായി.

യുനാനി, ആയുർവേദ വൈദ്യശാസ്ത്ര സമ്പ്രദായങ്ങളുടെ സഹവർത്തിത്വത്തിനും രണ്ട് സംവിധാനങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള കൈമാറ്റത്തിനും മതിയായ തെളിവുകൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ ആയുർവേദം ഒരു ഹിന്ദു വൈദ്യശാസ്ത്ര സമ്പ്രദായമായും യുനാനി ഒരു മുസ്ലിം വൈദ്യശാസ്ത്ര സമ്പ്രദായമായും സാമുദായിക വ്യത്യാസം കാണാൻ തുടങ്ങി. ഇന്ത്യൻ തദ്ദേശീയ മരുന്നുകളുടെ ആരോഗ്യകരമായ വികാസത്തെ ഇത് മുറിവേൽപ്പിക്കുകയും ഒടുവിൽ യുനാനിയെ ആയുർവേദത്തിലേക്ക് കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതിലേക്ക് എത്തുകയും ചെയ്തു .

ഉപഭോക്തൃ സൗഹൃദ ആയുർവേദ ഉത്‌പന്നങ്ങളുടെ വലിയ ബ്രാൻഡുകളുടെ വില്പന നഗരങ്ങളിൽ വിജയകരമായപ്പോൾ തദ്ദേശീയ മരുന്നുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരു പകരക്കാരനായിരുന്ന ചെറിയ പട്ടണങ്ങളിലും ഗ്രാമങ്ങളിലും ഒരു വിഭാഗം നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. താമസിയാതെ, രാംദേവിന്റെ മൾട്ടിബില്യൺ ഡോളർ കമ്പനി പുരാതന ഹിന്ദു ശബ്ദമുള്ള പേരിലുള്ള പതഞ്ജലി സാംസ്കാരിക ച്യുതിയുടെ വികാരത്തെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി വന്ധ്യത രോഗശാന്തി മുതൽ ജീൻസ് വരെ എല്ലാം വിറ്റ് ആഗോള വിപണിയിൽ വൃത്തിയായി പാക്കേജുചെയ്തു.

ഇന്ത്യയിലെ തദ്ദേശീയ രോഗശാന്തി രീതികളിലും യോഗയിലും റാംദേവിന്റെ സ്വാധീനം 1980 കളിൽ റാമനന്ദ് സാഗറിന്റെ രാമായണവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്താം. ഇന്ത്യൻ ഭൂപ്രകൃതിയിലുടനീളം സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി രാമായണത്തിന്റെ വ്യത്യസ്തവും വികേന്ദ്രീകൃതവുമായ രൂപങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, വൻതോതിൽ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട രാമായണത്തിന്റെ ടെലിവിഷൻ രൂപമാണ് രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യങ്ങൾക്കായി സമാഹരിക്കാവുന്ന കൂട്ടായതും ഏകശിലാത്മകവുമായ രാമായണം സൃഷ്ടിക്കാൻ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയത്. അതുപോലെ, ഇന്ത്യയിലുടനീളം തദ്ദേശീയ ആരോഗ്യ രീതികളും പാരമ്പര്യങ്ങളും പ്രാദേശികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടതും വികേന്ദ്രീകൃതവുമായ ക്രമീകരണങ്ങളിൽ നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, റാംദേവിന്റെ പതിപ്പ് അവരെക്കുറിച്ച് ഒരു ദേശീയ ബോധം സൃഷ്ടിച്ചു.

ഭരണകൂടം സ്പോൺസർ ചെയ്ത ഹിന്ദുവത്കൃത ഉപഭോക്‌തൃ സൗഹൃദ ആയുർവേദം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ ദേശീയതയിൽ അഭിമാനം കണ്ടെത്തുന്ന ഒരു ഇന്ത്യൻ സംസ്കാരം നിർമ്മിക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് സർക്കാർ നടത്തുന്നത്. എന്നാൽ, ഇത് നേരത്തെതന്നെ അരികുവത്കരിക്കപ്പെട്ട ഇന്ത്യയുടെ തനത് വൈദ്യ സമ്പ്രദായങ്ങളെ തകർക്കുന്നതാണ്.