ഇന്ത്യൻ പ്രതിപക്ഷത്തിന്റെ സാധ്യതകളും പ്രതീക്ഷകളും

പ്രതിപക്ഷ ഐക്യത്തിനായി ശരിയായ ആത്മാര്ത്ഥതയോടെ പ്രവര്ത്തിക്കുമെന്ന ബീഹാര് മുഖ്യമന്ത്രി നിതീഷ് കുമാറിന്റെ പരസ്യ പ്രഖ്യാപനം മരീചികയാണോ അതോ യാഥാർഥ്യമാകുമോ എന്ന ചോദ്യമാണ് ഉയർത്തുന്നത്. ഒന്നാമതായി, 40 ലോക്സഭാ സീറ്റുകളുള്ള ബീഹാറിനെക്കുറിച്ച് തന്നെ പറയുകയാണെങ്കിൽ അതിൽ നിതീഷിനൊപ്പം എൻഡിഎ 2019 ലെ മത്സരത്തിൽ 39 സീറ്റുകൾ നേടി. ഇത് ആർജെഡി-കോൺഗ്രസ് സഖ്യത്തെ പൂർണ്ണമായും തകർത്തു.

നിതീഷ് കുമാറിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ജെഡിയുവുമായി ഇത് ആവർത്തിക്കാൻ കഴിയില്ല, ഇപ്പോൾ തേജസ്വി യാദവിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ആർജെഡിയുമായി സഖ്യത്തിലാണ്. ബീഹാറിൽ പ്രതിപക്ഷ ഐക്യം പരിപോഷിപ്പിക്കുക എന്ന ആശയവുമായി സഹായിക്കുന്ന സഖ്യത്തിന്റെ ഭാഗമാണ് കോണ്ഗ്രസും. ഇപ്പോൾ ബീഹാർ ഭരിക്കുന്ന സഖ്യത്തിന്റെ സാമൂഹിക അടിത്തറ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് എൻഡിഎയ്ക്ക് സംസ്ഥാനത്ത് നിന്ന് നിരവധി സീറ്റുകൾ നഷ്ടപ്പെടുമെന്നാണ്.

എന്നിരുന്നാലും, ബിഹാറിലെ നിയമസഭാ സീറ്റുകളിലേക്ക് അടുത്തിടെ നടന്ന ചില ഉപതിരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ബിജെപി ശക്തമായി പോരാടുകയാണെന്നാണ്. ഭരണത്തിലും പോലീസിലും സംസ്ഥാനത്തെ മാധ്യമങ്ങളിലും ദേശീയ പാർട്ടിയുടെ ആഴത്തിലുള്ള കടന്നുകയറ്റം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, അത് തീർച്ചയായും ആഖ്യാന നിർമ്മാണത്തെ ബാധിക്കുന്നു. എൻഫോഴ്സ്മെന്റ് ഡയറക്ടറേറ്റും ആദായനികുതി അധികാരികളും അവരുടെ വഴിക്ക് പോകുമ്പോൾ എല്ലാ രാഷ്ട്രീയ ധനകാര്യവും ബിജെപിയുടെ വഴിക്ക് നയിക്കുന്നുവെന്ന് എല്ലാ പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളും ഇപ്പോൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ ബീഹാർ ഭരണ സഖ്യത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് മാനേജ്മെന്റിനുള്ള ശേഷിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങളും ഉപതിരഞ്ഞെടുപ്പ് തോൽവി ഉയർത്തുന്നു.

കൂടാതെ, മദ്യനിരോധനം നടപ്പാക്കുന്ന സംസ്ഥാനം, സ്ത്രീകൾക്കിടയിൽ ജനപ്രിയമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്ന ഒരു മാതൃകയായ നിതീഷ് കുമാർ നയം, വ്യാജമദ്യത്തിന്റെ ഉപഭോഗത്തെ തുടർന്നുള്ള മരണങ്ങളുടെ സമീപകാല സംഭവങ്ങൾക്ക് ശേഷം വാർത്തകളിൽ ഇടം നേടിയിരുന്നു. എന്നാൽ, അത്തരം ഇരകളുടെ കുടുംബങ്ങൾക്ക് നഷ്ടപരിഹാരം നൽകില്ലെന്നും നിരോധനം പിൻവലിക്കില്ലെന്നും മുഖ്യമന്ത്രി വാശിപിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതൊരു ജനകീയ നയമായാണ് അദ്ദേഹം കാണുന്നത്. എന്നാൽ ജെ.ഡി.യു-ആർ.ജെ.ഡി ആയുധശേഖരത്തിലെ കൂടുതൽ ഫലപ്രദവും എന്നാൽ സങ്കീർണ്ണവുമായ രാഷ്ട്രീയ കാർഡ് ജാതി സെൻസസ് നടത്താനുള്ള തീരുമാനമാണ്. പരിമിതമായ വ്യാവസായിക വളർച്ചയുള്ള തൊഴിലാളികളുടെ ഏറ്റവും വലിയ കുടിയേറ്റവും സർക്കാർ ജോലികൾക്കായി കടുത്ത മത്സരവും വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ സംവരണവുമുള്ള ബീഹാർ പോലുള്ള ഒരു സംസ്ഥാനത്ത് ഇത് ഒരു സമകാലിക പ്രശ്നമാണ്.1931-ലാണ് അവസാനമായി ജാതി സെൻസസ് നടത്തിയത്. ഇതിൽ ദലിതർ, ആദിവാസികൾ, ഒ.ബി.സി വിഭാഗങ്ങൾ എന്നിവരുടെ എണ്ണത്തിൽ വർദ്ധനവുണ്ടാകുമെന്നും ഉയർന്ന ജാതിക്കാർക്ക് കണക്കാക്കിയതിനേക്കാൾ ചെറിയ സംഖ്യകൾ ഉണ്ടാകുമെന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

ഉയർന്ന ജാതിക്കാർ ഉൾപ്പെടുന്ന സാമ്പത്തികമായി പിന്നാക്കം നിൽക്കുന്ന വിഭാഗങ്ങൾക്ക് 10 ശതമാനം സംവരണം സുപ്രീം കോടതി ശരിവച്ചതിന് ശേഷം ഇത് പ്രത്യേകിച്ചും പ്രസക്തമായ ഒരു വിഷയമാണ്, അതിനാൽ, വിമർശകരുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ, ചരിത്രപരമായ ബഹിഷ്കരണം / പിന്നാക്കാവസ്ഥ എന്ന സംവരണത്തിന്റെ പ്രാരംഭ യുക്തിയുടെ പൂർണ്ണമായ വിപരീതമാണ്. നിതീഷ് കുമാർ ഇഡബ്ല്യുഎസ് ക്വാട്ടയെ സ്വാഗതം ചെയ്തു, എന്നാൽ ഒബിസി, ഇബിസികൾ അവരുടെ ജനസംഖ്യാ സംഖ്യയ്ക്ക് ആനുപാതികമായി സംവരണത്തിന്റെ വിഹിതം നിഷേധിക്കുന്നതിനാൽ സംവരണത്തിന്മേലുള്ള 50 ശതമാനം പരിധിയും നീക്കണമെന്ന് ആദ്യം പറഞ്ഞവരിൽ ഒരാളാണ് നിതീഷ് കുമാർ.

ഗംഗാ ബെൽറ്റിലെ മണ്ഡൽ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ ആധിപത്യത്തിന്റെ നാളുകളിൽ, ജാതി സെൻസസ് വേണമെന്ന ആവശ്യം 80 എംപിമാരെ പാർലമെന്റിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്ന ഉത്തർപ്രദേശ് പോലുള്ള മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളിൽ രാഷ്ട്രീയത്തിന് തിരികൊളുത്തിയേനെ. എന്നാൽ നിലവിൽ, ബിഹാറിന് പുറത്ത് സ്വാധീനമുണ്ടാകുമോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല. ആശയപരമായും സാമൂഹികമായും ഉത്തർപ്രദേശിൽ ബി.ജെ.പിയുടെ പിടി ശക്തമാണ്, മന്ദിറിന്റെ യുക്തി മണ്ഡലിനെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തി.

പ്രതിപക്ഷ ഐക്യം എന്ന ആശയം ഇന്ത്യയുടെ വൈവിധ്യമാർന്ന അടിത്തറയിൽ എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് എന്നതാണ് ചോദ്യം. വ്യക്തതക്കായി പ്രതിപക്ഷത്തെ രണ്ടായി തിരിക്കാം, ആദ്യത്തേത് കോൺഗ്രസുമായി പ്രവർത്തന ബന്ധമുള്ള പാർട്ടികൾ, രണ്ടാമത്തേത്, അല്ലാത്ത പ്രാദേശിക പാർട്ടികൾ . ഉദാഹരണത്തിന്, ബീഹാറിന് പുറത്ത്, തമിഴ്നാട് ഭരിക്കുന്ന ഡി.എം.കെയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള മുന്നണിയിൽ കോൺഗ്രസ് ഒരു ജൂനിയർ പങ്കാളി കൂടിയാണ് (സംസ്ഥാനം 39 എം.പിമാരെ പാർലമെന്റിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നു). മഹാരാഷ്ട്രയിലെ മഹാവികാസ് അഘാഡിയുടെ ഭാഗം കൂടിയാണിത്. മഹാരാഷ്ട്രയില് ഉദ്ധവ് താക്കറെയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള (ലോക്സഭയിലേക്ക് 48 എംപിമാരെ അയയ്ക്കുന്ന) ഭരണം ഈ വര്ഷമാദ്യം ഒരു ഗ്രൂപ്പ് പിളര്ന്ന് ബി.ജെ.പിയുമായി ചേര്ന്ന് സര്ക്കാര് രൂപീകരിച്ചതിനെ തുടര്ന്ന് തകര്ന്നെങ്കിലും സഖ്യം അതേപടി നിലനില്ക്കുകയാണ്. ഉദ്ധവ് താക്കറെയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ശിവസേന, എൻ സി പി, കോൺഗ്രസ് എന്നീ പാർട്ടികളാണ് സഖ്യകക്ഷികൾ.

എന്നാൽ കോൺഗ്രസുമായി പ്രവർത്തന ബന്ധമില്ലാത്ത പാർട്ടികളും ഉണ്ട്. 42 എംപിമാരെ പാര്ലമെന്റിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്ന പശ്ചിമ ബംഗാൾ ഭരിക്കുന്ന തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനം. 2019 ലെ ദേശീയ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസ് 22 സീറ്റുകളും 43.3 ശതമാനം വോട്ടും നേടിയപ്പോൾ ബിജെപി 18 സീറ്റുകളും 40 ശതമാനം വോട്ടും നേടി. എന്നിരുന്നാലും, 2021 ലെ നിയമസഭാ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് ബിജെപിക്ക് നിരാശയായിരുന്നു, സംസ്ഥാന തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ നിർണ്ണായകമായി പരാജയപ്പെടുകയും വെറും 77 സീറ്റുകളും വെറും 38 ശതമാനത്തിൽ താഴെ വോട്ട് വിഹിതവും നേടുകയും ചെയ്തു, ഇത് 215 സീറ്റുകൾ നേടിയ തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസിനേക്കാൾ 10 ശതമാനം കുറവാണ്.

എന്നിട്ടും തൃണമൂൽ കോൺഗ്രസിന്റെ ഉന്നത നേതൃത്വത്തിനെതിരെയുള്ള നിരന്തരമായ എൻഫോഴ്സ്മെന്റ് ഡയറക്ടറേറ്റ് നടപടി പ്രാദേശിക പാർട്ടിയെ സമ്മർദ്ദത്തിലാക്കി. പ്രതിപക്ഷ ഐക്യത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, ദേശീയ പ്രതിപക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത് 2021 ലെ സംസ്ഥാന വിജയത്തിന് ശേഷം തന്റെ കോട്ടയിൽ നിന്ന് ഇരച്ചുകയറിയ അതേ മമത ബാനർജി, ഗോവ സംസ്ഥാനത്ത് ഒരു മോശം പ്രചാരണത്തിനും ഒരു ഉന്നത തിരഞ്ഞെടുപ്പ് മാനേജറുമായുള്ള ബന്ധം വഷളാക്കിയതിനും ശേഷം പിൻവാങ്ങി. കോൺഗ്രസുമായുള്ള അവരുടെ ബന്ധം ചൂടുപിടിച്ചതും തണുത്തതുമായി മാറിക്കളിക്കുന്നതാണ്. പക്ഷേ എന്നാലും അവർ ബി.ജെ.പിയോട് പോരാടും,

ആന്ധ്രാപ്രദേശ് (25 ലോക്സഭാ സീറ്റുകൾ), തെലങ്കാന (17 ലോക്സഭാ സീറ്റുകൾ) എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ കോൺഗ്രസുമായി നല്ല ബന്ധമില്ലാത്ത രണ്ട് പ്രാദേശിക പാർട്ടികളാണ് അധികാരത്തിലുള്ളത്. സങ്കടകരമെന്നു പറയട്ടെ, അവിഭക്ത ആന്ധ്രാപ്രദേശ് കേന്ദ്രത്തിൽ യു.പി.എ അവസാനമായി അധികാരത്തിലിരുന്നപ്പോള് അതിന്റെ ഏറ്റവും ശക്തമായ കോട്ടയായിരുന്നു. ആന്ധ്രാപ്രദേശിൽ ജഗൻ മോഹൻ റെഡ്ഡിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള വൈഎസ്ആർ കോൺഗ്രസ് പാർട്ടിക്ക് സംസ്ഥാനത്ത് നല്ല പിടിയുണ്ടെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, കൂടാതെ പാർട്ടി പിറവിയെടുത്ത പഴയ കോൺഗ്രസിൽ വളരെ കുറച്ച് മാത്രമേ അവശേഷിക്കുന്നുള്ളൂ. തെലങ്കാന മുഖ്യമന്ത്രി കെ ചന്ദ്രശേഖർ റാവു ബിജെപിയും സാന്നിധ്യമറിയിച്ച തന്റെ സംസ്ഥാനത്ത് ഇപ്പോഴും ഭീഷണിയായി കാണുന്ന കോൺഗ്രസിനെ ഒഴിവാക്കിയുള്ള പ്രതിപക്ഷ ഐക്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും ശക്തമായ വക്താക്കളിൽ ഒരാളാണ്. കോൺഗ്രസിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ നേട്ടമുണ്ടാക്കിയ അദ്ദേഹത്തെയും ജഗൻ റെഡ്ഡിയെയും പോലുള്ളവർ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുമ്പുള്ള പ്രതിപക്ഷ സഖ്യത്തിന്റെ ഭാഗമാകുന്നത് കാണാൻ പ്രയാസമാണ്. കോൺഗ്രസിനെ പരാജയപ്പെടുത്തി പഞ്ചാബിലും ഡൽഹിയിലും അധികാരത്തിലിരിക്കുന്ന എഎപിക്കും ഇതേ യുക്തി ബാധകമാണ്.

അതിനാൽ പാത വ്യക്തമല്ല, റോഡ് ചില സമയങ്ങളിൽ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. എന്നിട്ടും, ബിജെപിയുമായി നേരിട്ട് മത്സരിക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ കോൺഗ്രസ് പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയാണെങ്കിൽ, പ്രതിപക്ഷ ഐക്യം പ്രായോഗികമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ഇപ്പോൾ, ഭാരത് ജോഡോ യാത്ര ആശയങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ശരിയായ പാതയിൽ എത്തിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ അടിത്തറയിൽ, പ്രാദേശിക പാർട്ടികൾ ബിജെപിക്ക് ശക്തമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് എതിരാളികളായി തുടരുന്നു. ഇത് തകർക്കാൻ ഒരു സങ്കീർണ്ണമായ അൽഗൊരിതമാണ്, പക്ഷേ ഇത് കോൺഗ്രസിനും വൈവിധ്യമാർന്ന പ്രാദേശിക ശക്തികൾക്കും അതിജീവനത്തിന്റെ പ്രശ്നമാണ്. എല്ലാത്തിനുമുപരി, ഒറ്റയാൾ, ഒറ്റ കക്ഷി ബിജെപി മോഡലും ബുൾഡോസറുമായി വരുന്നു.

കടപ്പാട് : ഡെക്കാൻ ക്രോണിക്കിൾ / വിവർത്തനം : അഫ്സൽ റഹ്‌മാൻ